końcowy

końcowy
{{stl_3}}końcowy {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}kɔj̃nʦ̑ɔvɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_14}}End-{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}Schluss-{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_33}}przystanek{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}stacja{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}wynik {{/stl_33}}{{stl_14}}End-{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_33}}egzamin {{/stl_33}}{{stl_14}}Abschluss- {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • końcowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, końcowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} stanowiący koniec czegoś, kończący coś; ostatni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Końcowa stacja. Końcowa scena filmu. Końcowa partia towaru. Egzamin końcowy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • końcowy — końcowywi «znajdujący się na końcu czegoś, kończący coś, będący w ostatnim stadium czego; ostatni, ostateczny» Końcowy przystanek. Końcowe kartki książki. Końcowa praca. Końcowy egzamin …   Słownik języka polskiego

  • epilog — m III, D. u, Ms. epiloggiem; lm M. i 1. lit. «końcowa część utworu literackiego, informująca o dalszych losach bohaterów po zakończeniu właściwej fabuły; w niektórych rodzajach dramatu starożytnego: zwrócenie się do widowni z wyjaśnieniem… …   Słownik języka polskiego

  • finisz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} końcowy odcinek biegu, wyścigu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Atakować na finiszu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2010 Polish Air Force Tu-154 crash — Polish Air Force Tu 154 crash Part of the fuselage near Smolensk Accident summary Date 10 April …   Wikipedia

  • Flugzeugabsturz bei Smolensk — Flugzeugabsturz bei Smolensk …   Deutsch Wikipedia

  • Старе Кейкуты (база) — Координаты: 53°37′52″ с. ш. 21°04′44″ в. д. / 53.631111° с. ш. 21.078889° в. д.  …   Википедия

  • bękart — m IV, DB. a, Ms. bękartrcie; lm M. y, D. ów 1. «pogardliwie o nieślubnym dziecku» Urodzić bękarta. 2. «z ujemnym zabarwieniem uczuciowym o dziecku, zwłaszcza niegrzecznym» Niesforne bękarty. 3. środ. «w drukarstwie: końcowy wiersz ustępu… …   Słownik języka polskiego

  • destylat — m IV, D. u, Ms. destylatacie; lm M. y chem. «pośredni lub końcowy produkt destylacji, otrzymywany przez skroplenie par lotnych składników destylowanej mieszaniny ciekłej» …   Słownik języka polskiego

  • do — I przyimek łączący się z dopełniaczem 1. «w połączeniu z rzeczownikami, zwykle nieżywotnymi, tworzy przydawki o znaczeniu przeznaczenia» Beczka do wina. Filiżanka do kawy. Klucz do drzwi. Kocioł do gotowania. Przybory do pisania. Skrzynka do… …   Słownik języka polskiego

  • dolot — m IV, D. u, Ms. dolotocie; lm M. y 1. lotn. «zbliżanie się statku powietrznego do określonego punktu na powierzchni ziemi lub do innego statku znajdującego się w przestrzeni, końcowy fragment lotu; dolecenie» 2. techn. «dopływ (wody, benzyny,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”